Drawieński Park Narodowy

  O powierzchni 114,41 km², utworzony 1 maja 1990, jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce, na terenie trzech województw:

• lubuskie: 55,91 km²
• zachodniopomorskie: 54,72 km²
• wielkopolskie: 3,78 km²

Park położony jest w północno-zachodniej Polsce, na Pojezierzu Drawskim, w kompleksie Puszczy Drawskiej. Południowa granica Parku przebiega wzdłuż drogi krajowej nr 22.
Położenie geograficzne Parku:

• Długość geograficzna od 15°45' do 16°45' E
• Szerokość geograficzna od 53°00' do 53°15' N

Lasy na terenie Parku zajmują 83% powierzchni. W większości są to lasy bukowe i dębowo-bukowe, a także bory sosnowe. Ponadto 10% powierzchni wodnej Parku zajmują jeziora wraz z rzekami. Główne rzeki to: Drawa i Płociczna. Jeziora: 20 zbiorników wodnych, w tym unikalne w skali kraju, jezioro Czarne. Największe jezioro Ostrowiec. W Parku znajduje się 13 obszarów ochrony ścisłej.

Flora

Flora: ok. 900 gatunków
	żurawina drobnolistkowa kłoć wiechowata lilia złotogłów jarząb brekinia storczyki rosiczki i inne    Fauna: * ryby: ok. 30 gatunków troć wędrowna troć jeziorowa pstrąg lipień głowacz białopłetwy certa sieja sielawa i inne ptaki: ok. 130 gatunków lęgowych bielik rybołów orlik krzykliwy puchacz gągoł tracz nurogęś pliszka górska pluszcz zimorodek derkacz czapla siwa bocian czarny gągoł i inne ssaki: ok. 50 gatunków europejski sarna bóbr wydra - symbol DPN dzik jenot szop pracz norka amerykańska wilk nietoperze i inne